Büyük ve dev ırk yavruların beslenme ihtiyaçlarına odaklanırken, yüksek miktarda sindirilebilir, kaliteli ve dengeli bir diyetle beslemek ve sağlanan enerji miktarının uygun olmasını sağlamak önemlidir. Büyük ve dev ırkların, enerji gereksinimleri göz önünde bulundurularak mevcut ağırlıklarına göre beslenmeleri gerekir, ancak enerji gereksinimlerine dayanmazlar. Bunun nedeni büyüme bozukluklarına olan eğilimleridir.
Çok fazla enerji yavruları çok hızlı büyütür. Büyük ırkların tam büyümelerine ulaşması daha uzun sürer, bu nedenle diyetlerini dengeli tutmak ve orta / sabit / uygun büyüme oranı için beslenen köpek yavrusu idealdir. Her iki haftada bir kilo ve boy kontrol ederek büyümeyi izlemek önemlidir, böylece yemeklerinde beslenme ihtiyaçlarına göre uygun değişiklikleri yapabilirsiniz.
Kritik Not: Büyük veya dev ırklar hakkında bilgi edinmek çok önemlidir, böylece büyük veya dev ırkı yavrularının beslenme ihtiyaçları için doğru diyeti sağlayabilirsiniz. Tüm köpekler aynı değildir ve bazı ırklar, yaşamın ilk iki yılında doğru beslenme ile önlenebilecek büyüme sorunlarına yatkındır.
Büyümekte olan yavru köpeğinizin iskelet yapısını korumak için maksimum büyüme değil optimal büyüme istemelisiniz. Beslenme standartlarını kılavuz olarak kullanın ve köpeğinize göre uygulayarak önerilen aralıkta beslediğinizden emin olun. Büyük / dev ırk köpekler için protein tarafından sağlanması gereken minimum enerji oranı, daha küçük bir ırk köpek için önerilen yüzdeden daha düşüktür. Bununla birlikte, büyük veya dev ırk yavruların çiğ beslenme ile büyümesine geldiğinde, asıl protein yüzdesi, proteinden gelen enerji dengesi kadar önemli değildir.
Altı aylıktan küçük yavrular henüz kalsiyum emilimini tam olarak düzenleyemez. Çok az kalsiyum, bir köpek yavrusu büyüme oranını ve kemik mineral içeriğini ve gücünü etkileyebilir; çok fazla olduğunda ise Hipertrofik Osteodystrofi (HOD) riskini artırabilir. Kalsiyum için gereksinimler ırk ve yaşa bağlıdır.
İskelet, vücut kalsiyumunun % 99.5'inin bulunduğu bir kalsiyum tamponu olarak işlev görür. Kalkiotropik hormonlar parathormon, kalsitonin ve D vitamini, özellikle kalsiyumun emilim, emilim ve birikme süreçlerini etkileyen en önemli faktörlerdir. Uzun süreli anormal kalsiyum alımı, özellikle genç köpeklerde iskelet değişikliklerine neden olacaktır.
Kritik Özet: Çok fazla kalsiyum veya fosfor takviyesi, bir köpeğin hastalıklara yatkınlığını artırabilir. Aşırı kalsiyum ile beslenen büyük ve dev ırk köpeklerde osteokondroz gelişme olasılığı daha yüksektir.
Kritik İpucu: Büyüyen bir büyük ya da dev ırk yavru köpeğin dengeli beslenmesine Kalsiyum ve Fosfor takviyeleri eklenmemelidir. Dengeli bir diyete bu tür takviyeleri eklemek, Kalsiyum – Fosfor dengesini değiştirmesi nedeniyle iskelet sorunlarına katkıda bulunabilir.
Yavru köpeklerin sütten kesilmesinden ve büyüme boyunca beslenmesi için, yeterli ancak aşırı kalsiyum içermeyen bir beslenme izlenmelidir. Yavru köpekler için 1000 kcal başına 3 gr kalsiyum miktarı önerilir. Yavrular yetişkinler için beslenme kuralları beslenmemelidir çünkü yavrular yaşam evreleri için yetersiz beslenme riski altında olabilir. Aynı şekilde, uygun şekilde dengelenmiş bir diyetin kalsiyum ile takviye edilmesi gereksiz ve kontrendikedir.
Büyük ve dev ırk yavrulara yetersiz veya aşırı kalsiyum içerikli besin verilmemesi çok önemlidir. Kalsiyum emilimi, çeşitli büyüme aşamalarında birçok yavru köpek ırkı üzerinde birçok kez incelenmiştir. Yukarıda belirtilen oranlarda kalsiyum içermelidir.
D vitamini, vücuttaki kalsiyum ve fosfor metabolizmasını düzenleyen bir grup sterol bileşiğinden oluşur. D vitaminin iki pro-vitamin formu vardır.
->D2 Vitamini (Ergocalciferol)
* D2, bileşik ergosterol ultraviyole radyasyona (UV Işınları) maruz kaldığında oluşur. D2 birçok bitkide bulunur ve dönüşüm, sadece canli bitki dokularında değil, hasat edilmiş veya “yaralı” bitkilerde de mümkündür.
* D2 sadece güneşte kurutulmuş veya ışınlanmış bitki materyalleri yiyen, geviş getiren ve geviş getirmeyen otçullar için önemlidir. D2 köpekler tarafından D3'ten daha az verimli kullanılır.
->D3 Vitamini (Cholecalciferol)
* D3 köpekler için büyük besinsel öneme sahiptir ve diyette kaynak yoluyla elde etmeye bağlıdırlar, çünkü derideki 7-dehidrokolesterolü kloekalsiferole dönüştürme kabiliyetleri sınırlıdır. Yani köpekler insanlardaki gibi güneşin UV ışınları ile sentezleyemezler.
D vitamini fonksiyonları vücutta normal kalsiyum ve fosfor dengesi ile karmaşık bir şekilde ilişkilidir. Bağırsak bölgesinde D vitamini, kalsiyum ve fosforun etkili emilimi için gerekli olan kalsiyum bağlayıcı proteinin sentezini uyarır. D vitamini, kemikten kalsiyumu harekete geçirmek ve böbreklerdeki fosfatın tekrar emiliminde bir artışa neden olmak için Paratiroid Hormon (PHT) ile hareket ederek normal kemik büyümesini ve kalsifikasyonunu etkiler. Bu ne demektir? D vitamininin bağırsaklar, kemikler ve böbreklerdeki eylemleri, kemiğin normal mineralizasyonu için gereken seviyeye kadar plazmada kalsiyum ve fosforda bir artış oluşturduğu anlamına gelir.
Köpekler için besin ile olan D3 vitamini kaynakları nispeten düşüktür. Uskumru, ringa balığı, bütün yumurta, hindi karaciğeri, sığır karaciğeri, sığır böbreği, ördek eti ve hindi kalbi gibi gıdalarda orta miktarlarda bulunabilir. Balık karaciğer yağları ve morina balığı karaciğeri yağı, D vitamininin iki konsantre gıda kaynağıdır.
Kritik Özet: D vitamini kalsiyum ve fosfor metabolizmasının düzenlenmesinde önemli bir rol oynar. D vitamini eksikliği kemik mineralizasyonunu etkileyebilir ve iskelet sorunlarına neden olabilir.
Bir yavru köpeğin diyetini dengelemek için nişasta gerekmez veya bir yavru köpek diyetinin ana bileşeni olarak tavsiye edilmez. Karmaşık karbonhidratlar, basit karbonhidratlardan daha yavaş sindirilen nişasta veya liflerdir. Nişasta, parçalanabilmesi/sindirilebilmesi için pankreas ve bağırsak duvarı tarafından üretilen ek enzimler gerektirir.
Lifin yeterli bir şekilde sağlanması önemlidir, ancak bir diyetin dengelenmesi lif kaynaklarına bakılmamalıdır. Diyet lifi, seyreltme yoluyla enerji alımını azaltır. Düşük glisemikli sebzeler veya yüksek lifli, düşük şekerli meyveler ile lif gereksinimi sağlanabilir. Lifli gıdalar, yavru köpeklere sadece yemekten sonra verilmelidir. Kesinlikle yemek öncesinde verilmemelidir.
Kaynakça
1. National Research Council, Nutrient Requirements of Dogs and Cats, 2006.
2. Canine and Feline Nutrition, A Resource for Companion Animal Professionals, Third Edition.
3. Calcium Metabolism in Dogs Abstract, Tijdschrift Voor Diergeneeskunde, Aralık 1986.
4. Association of American Feed Controls Officials: Pet Food Regulations.
5. Case Notes from A. Granillo.
Kaynak: https://www.socalrawfeddogs.com/2018/12/20/nutrient-levels-of-large-extra-large-breed-puppies/
Çeviren: Mertcan Bahar
